ΜΥΡΜΗΓΚΙΕΣ

ΕΝΟΤΗΤΕΣ

    Πρόκειται για τη δεύτερη συχνότερη δερματική νόσο μετά την ακμή, με τα παιδιά και τα άτομα νεαρής ηλικίας να αποτελούν τον πιο εύκολο «στόχο» εξαιτίας του ανώριμου ανοσοποιητικού τους συστήματος. Ωστόσο, δεν αποκλείεται να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε ηλικία, σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος, με προτίμηση στα χέρια, στα πόδια και στο πρόσωπο, ενώ τους καλοκαιρινούς μήνες, με τη μειωμένη χρήση παπουτσιών και την επαφή με το νερό, η διάδοσή τους είναι αυξημένη.

    Τι είναι

    Πρόκειται για καλοήθη εξογκώματα του δέρματος, που συνοδεύονται με πόνο ή και αιμορραγία και τα οποία προκαλεί ο Ιός των Ανθρωπίνων Θηλωμάτων (HPV). Περισσότερα από 70 στελέχη του ιού ενοχοποιούνται ότι οδηγούν σε ταχύτατο πολλαπλασιασμό των κυττάρων του δέρματος, με αποτέλεσμα τις καλοήθεις αυτές υπερπλασίες.

    Τι προκαλεί τη μετάδοσή τους

    Οι μυρμηγκιές μπορεί να μεταδοθούν ακόμη και με την απλή επαφή των χεριών (χειραψία) και με την κοινή χρήση αντικειμένων (πετσέτες και σεντόνια), διότι ο HPV μπορεί να ζήσει εκτός του ανθρώπινου σώματος για αρκετές ημέρες. Ο ιός βρίσκει πρόσφορο έδαφος σε πισίνες, αφού εμφανίζεται ιδιαίτερα ανθεκτικός στο χλώριο. Επίσης, τον ιό μεταφέρει ο ίδιος ο ασθενής από τα χέρια του σε άλλα σημεία του σώματός του, με την απλή επαφή. Πολύ συχνά η μετάδοση των μυρμηγκιών διευκολύνεται από μικρές εκδορές στο δέρμα.

    Τρόποι προφύλαξης

    Η εξαιρετικά εύκολη διάδοση των μυρμηγκιών απαιτεί τήρηση κανόνων υγιεινής, ώστε να αποφεύγεται η μετάδοσή τους από το ίδιο το άτομο σε άλλα σημεία του σώματός του ή σε άλλους ανθρώπους. Οι κανόνες αυτοί συμπεριλαμβάνουν:

    • Συχνό πλύσιμο των χεριών.
    • Εφαρμογή ειδικών υποδημάτων στους κοινόχρηστους χώρους (πισίνες, ντουζιέρες, στην άμμο κ.λπ.).
    • Αποκλειστική χρήση πετσετών και ειδών καθημερινής φροντίδας.
    • Αποφυγή πισίνας ή κοινόχρηστης ντουζιέρας.
    • Άμεση θεραπεία.

    Τύποι

    Οι μυρμηγκιές διαχωρίζονται ανάλογα με το σημείο στο οποίο αναπτύσσονται, σε μυρμηγκιές πελμάτων (από τις πλέον επώδυνες), προσώπου, δακτύλων, παλαμών (απαντώνται συχνότερα από όλους τους άλλους τύπους), γεννητικών οργάνων (τα γνωστά κονδυλώματα), ενώ ανάλογα με την κλινική τους εικόνα διαχωρίζονται σε κοινές (δεν παρουσιάζουν κάποια ιδιαίτερη εικόνα εκτός ίσως από το γεγονός ότι αναπτύσσονται κυρίως γύρω από τα νύχια, τα δάχτυλα, το πίσω μέρος της παλάμης, τα γόνατα και το πρόσωπο), τις ομαλές (στο μέτωπο, στη ράχη των χεριών, στο πηγούνι, στο λαιμό και στα πόδια), τις θηλωματώδεις (αναπτύσσονται κατά προτίμηση στους άνδρες στα σημεία του λαιμού και του προσώπου) και τις δακτυλοειδείς ή νηματοειδείς (προσομοιάζουν με θηλώματα και εντοπίζονται κυρίως στο λαιμό, στις μασχάλες και στις περιγεννητικές περιοχές).

    Συμπτώματα

    Στις περισσότερες περιπτώσεις οι μυρμηγκιές δεν εμφανίζουν κανένα σύμπτωμα. Ορισμένες φορές προκαλούν φαγούρα (το έντονο ξύσιμο συντείνει στην εξάπλωσή τους), δυσανεξία (κατά τη βάδιση ή σε χειρωνακτικές εργασίες) και πόνο. Οι μυρμηγκιές που βρίσκονται στον τράχηλο ή στον κορμό μπορεί να τραυματιστούν, να αποκολληθούν, να αιμορραγήσουν, να μολυνθούν, να προκαλέσουν φλεγμονή.

    Διάγνωση

    Η διάγνωσή τους γίνεται από Δερματολόγο, αφού θα πρέπει να αποκλειστούν καταστάσεις που εμφανίζουν παρόμοια εικόνα (συμπτώματα). Για παράδειγμα, στις μυρμηγκιές των πελμάτων μπορεί να υπάρξει σύγχυση με τους κάλους, ενώ όταν αυτές τραυματίζονται ή αιμορραγούν θα πρέπει να αποκλειστεί καρκίνος του δέρματος. Η διάγνωση των μυρμηγκιών γίνεται συνήθως βάσει του ιστορικού και της κλινικής εξέτασης. Κάποιες φορές όμως είναι αδύνατο να τεθεί διάγνωση μόνο με το ιστορικό και την κλινική εξέταση, οπότε μπορεί να χρειαστεί ιστολογική εξέταση της βλάβης προς επιβεβαίωση της διάγνωσης.

    Θεραπεία

    Η αποτελεσματική αντιμετώπιση των μυρμηγκιών, τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά, επιτυγχάνεται με τη χρήση του χειρουργικού Laser διοξειδίου του άνθρακα (CO2), το οποίο τις καταστρέφει αμέσως, μειώνοντας σημαντικά τον κίνδυνο υποτροπών ή επανεμφάνισης. Η εξάλειψη των μυρμηγκιών με Laser CO2 είναι αναίμακτη, δεν αφήνει σημάδι (ουλή), καταστρέφει ολοσχερώς ακόμη και τη «ρίζα» τους, ενώ ο ασθενής επιστρέφει αμέσως στις καθημερινές του δραστηριότητες.